„Nieszczęśliwy to kraj, który potrzebuje bohaterów” i.
Tego stycznia pękły serc tysiące tysięcy. Wszyscy stajemy #muremZaOwsiakiem ii, podpisujemy petycje, skrzykujemy się w internecie, ale to jeszcze nie koniec. Wzywamy żeby został, wołamy: nie odchodź, przecież miało być do końca świata, i jeszcze jeden dzień. Jurek, obiecałeś przecież. Z ekranów płyną pouczenia: porzucić czynienie dobra pod wpływem emocji to nieroztropne iii. Nie teraz! iv.. Dajemy czas. Żeby jeszcze to wszystko sobie przemyślał. Albo my sami mu to przetłumaczymy v. „W-racaj O-wsiak Ś-wiatu P-omagać” vi. Nie przyjmujemy tej dymisji. Kto, jak nie my, jest tu szefem? Jurek, k***a!.
Chcemy poświęcenia. Żądamy męczeństwa.
Objawiamy się jak – przepraszam – ci wszyscy prolajferzy, którzy własną piersią ochronią niewinny płód przed aborcją na żądanie bezrozumnej przecież ciężarnej. Obronimy Orkiestrę, nie damy wspaniałej akcji polec pod emocjonalnym i nieprzemyślanym działaniem jej (zaprawdę!) ojca i wieloletniego opiekuna, Jerzego Owsiaka, lat 65, człowieka dorosłego, silnego, wysoce doświadczonego, odpowiedzialnego i odważnego ponad nas wszystkich razem wziętych. Człowieka, któremu naszym osobistym zaangażowaniem w sprawy społeczne dorastamy średnio do… miecza.
***
Jestem z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy od samego początku i będę do samego końca. Fenomenalny, bezprecedensowy festiwal dobroczynności od lat porywa swoją prostotą, zaraża optymizmem, odsłania pokryte codzienną żółcią i plwociną wciąż niewyczerpane pokłady solidarności i serdeczności. Niektórzy twierdzą, że nawet je odnawia.
Przekazując datek, przyklejając serduszko, ustawiając nakładkę na profilowe, stajemy się częścią pewnej całości, wspólnoty, wzniosłej idei. Czujemy się fajniej, bezpieczniej. Poczucie sprawczości wzrasta. Endorfiny skaczą. Śpimy lepiej, spokojniej.
I jest w tym coś z hipokryzji. Coś z – jak to określają niektórzy – faryzeizmu vii. Dajemy się nieść pięknie brzmiącym myślom, które niczym kolorowa bańka wywołują dziecięcą fascynację. Tyle że na krótko i przy odpowiednim świetle. Bo przecież faktycznego, adekwatnego, takiego zwykłego otwarcia na potrzeby innych nie nosimy jeszcze w zestawie naszych codziennych nawyków. A i już w lutym pewnie rezygnujemy z zadawania sobie pytania czemu w zasadzie w świetle fajerwerków ciągle zrzucamy się na coś, na co w rzeczywistości każdego miesiąca płacimy przecież słone podatki.
Może dlatego tak bardzo potrzebujemy bohaterów, żeby legitymizowali nasz niedostatek refleksji i zaangażowania. Naszą górną półkę możliwości: brzęk monet, kliknięcie przelewu, siema, przyjdzie Owsiak i da sprzęt.
Odpuśćmy. Owsiak do kanonu bohaterów narodowych zwyczajnie nie przystaje viii. Zamiast wpychać go siłą na to podium, zamiast jechać z tym Noblem, pokażmy, a przede wszystkim udowodnijmy na co dzień swoje poparcie dla jego wartości. Tych, które choćby tylko raz do roku tak bardzo nas jarają. Wspierajmy dalej i jeszcze bardziej kolejne zbiórki. Zostańmy wolonariuszami. Zorganizujmy finał w swojej miejscowości. Rozglądajmy się dookoła. Pytajmy czego brakuje. Działajmy. Mówmy, krzyczmy o wolności, o równości, o głębokiej potrzebie wzajemnej tolerancji.
Potrzebujemy energii naszych bohaterów, nie potrzebujemy ikon. A już najbardziej potrzebujemy energii własnej, nie zaś kolejnej wirtualnej modlitwy, tym razem do świętego Jerzego.
***
Coś się kończy, bez wątpienia. Ja kończę wierszem.
Jerzy Harasymowicz – Mit o świętym Jerzym
Gdy spał
mój patron
święty Jerzy
z chorągwi jego
zrobiłem
czerwony wsyp
blachę groźną
chłopu dałem
na pokrycie stajenki
smoka
w krowę zamieniłem
czasem
siarką buchającą
pióropusz
w lesie
na gnieździe
posadziłem
budzi się
mój patron
gdzie mit
w robocie
gdzie pióropusz
jajka znosi
gdzie zbroja
na dachu
drzemie w upale
gdzie chorągiew
pod wójtową głową
i tak
cóż święty
zboże zaczął
zwozić
izbę malować
konia dokupił
drugiego
***
#BądźJakJurek ix.
___
Foto: Flickr, CC0.
Przypisy:
i Bertold Brecht, „Galileusz”
ii 60k członków grupy na Facebooku pod tą nazwą (16.01.2019) https://www.facebook.com/groups/1619795644913953/
iii abp Stanisław Gądecki, TVN24.pl, 15.01.2019 https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/jerzy-owsiak-o-powodach-swojej-rezygnacji-z-funkcji-szefa-wosp,900651.html
iv Siostra Małgorzata Chmielewska, TVN24.pl, 15.01.2019 https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/siostra-malgorzata-chmielewska-o-rezygnacji-owsiaka-z-funkcji-prezesa-wosp,900816.html
v Witold Bock, https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/siostra-malgorzata-chmielewska-o-rezygnacji-owsiaka-z-funkcji-prezesa-wosp,900816.html
vi Instagram @malowanienascianie2013
vii Dariusz Karłowicz: Dobroczynność jako solidarność https://teologiapolityczna.pl/dariusz-karlowicz-dobroczynnosc-jako-solidarnosc
viii Pomijając już, że od dawna w rzeczywistości nim jest 😉
ix https://www.facebook.com/lukasz.wawro.7/posts/10211645026595631