____
Dawid Szkoła
* * *
Pies idzie przodem, pies idzie w ciemność
ciągnie za smycz w kierunku tych, którzy
ukryli się w tunelu i zeszli do szatni
ściągnęli koszulki, zezuli korki, ostatni raz
popatrzyli na piłkę i poczuli, że są śmiertelni
Póki pies biegnie za piłką, porządek świata
jest pewny i jasny, dlatego żyj, Szuba, ile wlezie
a ja cię w nagrodę do wód cichych zaprowadzę
tam będziesz chłeptać z tego samego źródła, co
Imre Hirschl, István Tóth czy Árpád Weisz
zapomniani i kochani, kochani i zapomniani
———————————
Dawid Szkoła (ur. 1985) jest eseistą i poetą przed debiutem; doktorem nauk humanistycznych. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Wydał sześć książek eseistycznych, ostatnio Bejt znaczy dom (Officyna, Łódź 2019) i Rubieże (Austeria, Kraków 2022). Publikował w wielu tytułach, m.in. w „Przekroju”, „Więzi”, „Twórczości”, „Odrze”, „Elewatorze”, „Wizjach” i „Fabulariach”. Interesuje się angielską piłką nożną, wyścigami konnymi oraz niespokojnymi pograniczami literatury i filozofii.
———————————
Wiersz wolny to przestrzeń Liberté!, uwzględniająca istotne, najbardziej progresywne i dynamiczne przemiany w polskiej poezji ostatnich lat. Wiersze będą reagować na bieżące wydarzenia, ale i stronić od nich, kiedy czasy wymagają politycznego wyciszenia, a afekty nie są dobrym doradcą w interpretacji rzeczywistości.
Redaguje Rafał Gawin
