Mariusz Grzebalski
Obce jabłonie
Czwarta nad ranem, nie mogę spać –
czytam wiersz o cmentarzu,
na którym rosną jabłonie,
jem zimne gazpacho.
Kiedyś jadaliśmy głównie kartoflankę,
rosół, ogórkową, pomidorową –
same pożywne zupy,
ale nigdy gazpacho.
Teraz, kiedy mam wszystko,
bez czego mógłbym się obejść,
zastanawiam się, kiedy było to kiedyś,
i kim byli tamci my.
Stoję na cmentarzu między obcymi jabłoniami –
czekam, żebyśmy znów się nie minęli.
———————————
Obce jabłonie nawiązują do wiersza Violi Fisherovej rozpoczynającego się od słów „Czy to jeszcze pusty cmentarz” (z tomu Macierzysta samotność w przekładzie Doroty Dobrew, Wrocław 2006).
———————————
Mariusz Grzebalski jest poetą, prozaikiem i redaktorem prowadzącym Wydawnictwo WBPiCAK. Wcześniej redagował dwutygodnik „Nowy Nurt”, artzin „Już Jest Jutro i „Dodatek LITERAcki” Nagrody Literackiej Gdynia. Opublikował m.in. osiem książek poetyckich, ostatnio W innych okolicznościach (2013). Laureat nagród: im. Kazimiery Iłłakowiczówny (1994), Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (1997), Ericha Bundy (2001) i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS (2014).
Wiersz pochodzi z przygotowywanego do druku zbioru Obce jabłonie.
———————————
Wiersz wolny to nowa przestrzeń Liberté!, uwzględniająca istotne, najbardziej progresywne i dynamiczne przemiany w polskiej poezji ostatnich lat. Wiersze będą reagować na bieżące wydarzenia, ale i stronić od nich, kiedy czasy wymagają politycznego wyciszenia, a afekty nie są dobrym doradcą w interpretacji rzeczywistości.
Wiersze będą się pojawiać w cyklu dwutygodniowym.