Marta Ewa Romaneczko
DZWONNICA
Pamiętasz, jak siedzieliśmy nocą na przykościelnej dzwonnicy?
Pod nami rozciągał się cmentarz.
My za to aż nadto żywi,
Bezczelni w swoich pięknych, nastoletnich ciałach,
Z butelką wódki w torbie,
Z okrągłym lizakiem w ustach.
Stanęłam na szczycie dzwonnicy
W bardzo krótkiej spódniczce
I śmiejąc się bezczelnie,
Jak tylko może młodość,
Pociągnęłam za sznur, żeby dźwięk dobiegł całego miasta.
I dobiegł całego miasta.
———————————
Marta Ewa Romaneczko jest filozofką, psycholożką i lingwistką. Debiutowała zbiorem wierszy Ślizg po banale (Korporacja Ha!art, Kraków 2020). Również pisze publicystykę. Studiowała i prowadziła badania między innymi na Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Loránda Eötvösa w Budapeszcie, Uniwersytecie w Porto, Uniwersytecie Oksfordzkim, Uniwersytecie Zagrzebskim oraz Norweskim Uniwersytecie Nauki i Technologii w Trondheim. Pracowała przez jakiś czas jako neuropsycholożka i neurorehabilitantka osób po ciężkich urazach mózgu. W czasie pobytu na Bałkanach zajmowała się zagadnieniami z zakresu psychologii konfliktów zbrojnych, stresu pourazowego i terroryzmu. Zarabia na siebie jako rekruterka.
Fot. Beata Lenart
———————————
Wiersz wolny to przestrzeń Liberté!, uwzględniająca istotne, najbardziej progresywne i dynamiczne przemiany w polskiej poezji ostatnich lat. Wiersze będą reagować na bieżące wydarzenia, ale i stronić od nich, kiedy czasy wymagają politycznego wyciszenia, a afekty nie są dobrym doradcą w interpretacji rzeczywistości.
Wiersze publikowane są w cyklu zwykle dwutygodniowym.
