Piotr Jemioło
zwierzenia klauna (2)
za rogiem czyha świetlana przyszłość:
odwieczne marzenie o karierze demonstranta
spełniło się dziś koło szóstej rano –
po trosze dzięki koneksjom cioci,
po trosze dzięki uroczym dołeczkom w policzkach.
wyszedłem na ulicę poprotestować
przeciwko przejeżdżającym samochodom.
słowo ulica jest może nadużyciem,
bo znalazłem miejscówkę pośrodku pasa zieleni
dzielącego pasma przelotówki.
miał przybyć kordon policyjny i kontrmanifestant
ze stosownym (czarnym) transparentem;
nawet wozy transmisyjne dotarły po prime timie;
ponoć ktoś z konkurencyjnej stacji przebił opony.
mam policzki w smoliście czarne krechy,
oczy czernione kajalem i usta zaklejone czarną taśmą.
jedna z prostytutek wystawia smukły środkowy palec.
kierowcy opuszczają szyby, rzucając pet
prosto w tapetę, nad którą sporo się dziś natrudziłem.
krzyczę głośniej, niż potrafią zawyć turbosprężarki.
słońce z uporem godnym mojemu topi asfalt po
czarną maź; czerń koszulki nęci światło niczym
węglowa nanorurka vantablack.
dziarsko trzymam straż aż do późnego wieczora,
gdy już przestaję odróżniać prawą rękę od lewej.
i ta konsternacja na myśl o końcu dniówki.
co więc zostaje? zmycie makijażu,
binge-watching; strach
jak przysenny paraliż, jak zimny nóż pod żebro,
jak jak jak – że może inni mają rację.
31.08.2020
———————————
Piotr Jemioło (ur. 1990) jest poetą, autorem opowiadań i szkiców krytycznych. Debiutował zbiorem wierszy Nekrotrip (Kontent, Kraków 2019), za który otrzymał Ogólnopolską Nagrodę Poetycką im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Przygotowuje do druku drugi zbiór – Lincz. Współpracuje z instagramerką @emocjonalnydetoks. Publikował pod pseudonimami: Markotny Markiz, Czarny Piotruś i Hoody Hoo. Mieszka w Krakowie.
Fot. Dagmara K.
———————————
Wiersz wolny to przestrzeń Liberté!, uwzględniająca istotne, najbardziej progresywne i dynamiczne przemiany w polskiej poezji ostatnich lat. Wiersze będą reagować na bieżące wydarzenia, ale i stronić od nich, kiedy czasy wymagają politycznego wyciszenia, a afekty nie są dobrym doradcą w interpretacji rzeczywistości.
Wiersze publikowane są w cyklu mniej więcej dwutygodniowym.