Róisín Kelly
Tuam
W Choeung Ek przewodnik zwraca nam uwagę
na karbowane liście palmy cukrowej –
służyły do podrzynania gardeł. Na tych polach
drzewo bywa nożem. Usta,
które poznały jedynie przedsmak
tego, co powinno być dożywotnią słodyczą,
bywają żuchwą
oddzieloną od malutkiej czaszki.
Ulewne deszcze wymywają
kości, zęby i skrawki ubrań
z błota – przewodnik prosi, by
ich nie dotykać. To tak jakby
zmarli mieli nie spocząć – mówi. To
kiedyś był sad, ogród arbuzowy.
Teraz ziemia nabrzmiewa nieznacznie
w miejscu masowych grobów, jak nasze bruzdy
i redliny sprzed Wielkiego Głodu.
Tutaj wschodzące słońce jest jak jabłko –
– czerwone i pełne. Sięgam
do kolorowych bransoletek wiszących
na Drzewie Śmierci. Tutaj drzewo może
przez dekady zachować ułamki kości
pozostałych z dziecięcych główek. Nasz przewodnik
mówi „patrzcie”, ale ja nie chcę tego robić.
Światło muska
niewzruszone jezioro, kurz na szybie stupy,
zza której pięć tysięcy czaszek
wpatruje się w nas obojętnie.
Przez lata jedynymi dźwiękami dobiegającymi
do nich w ciemności były odgłosy ptaków
i małp nawołujących młode,
okrzyki przekazywane przez pokolenia.
Sto lat, zanim
dwóch nastolatków odkryło
w Galway zbiornik z kośćmi,
misjonarze, którzy pierwsi przybyli do Angkor,
uznali, że świątynia w dżungli jest tak dziwna
i stara, że na pewno
nie zbudowaliby jej tubylcy.
Przełożyła Magdalena Kleszczewska
———————————
Róisín Kelly jest irlandzką poetką, absolwentką studiów pisarskich na Narodowym Uniwersytecie Irlandii w Galway. Urodziła się w zachodnim Belfaście, dorastała w przygranicznym hrabstwie Leitrim, przez rok pracowała jako szwaczka na wyspie Clare, by ostatecznie zamieszkać w mieście Cork. W 2016 roku ukazała się jej broszura Rapture, zaś w 2020 tom wierszy Mercy (Bloodaxe Books). Jej twórczość bywa porównywana przez krytyków do poezji Nuali Ní Dhomhnaill lub Eiléan Ní Chuilleanáin. Występuje w muzycznym trio MAGDALENA, z którym wykonuje swoje wiersze.
Fot. Bloodaxe Books
———————————
Wiersz wolny to przestrzeń Liberté!, uwzględniająca istotne, najbardziej progresywne i dynamiczne przemiany w polskiej poezji ostatnich lat. Wiersze będą reagować na bieżące wydarzenia, ale i stronić od nich, kiedy czasy wymagają politycznego wyciszenia, a afekty nie są dobrym doradcą w interpretacji rzeczywistości.
Wiersze publikowane są w cyklu raczej dwutygodniowym.
Photo by Melina Kiefer on Unsplash