Trwająca ponad rok erupcja położonego na Islandii wulkanu Eldgjá z lat 939-940 n.e., może leżeć u podłoża sprawnego przyjęcia się chrześcijaństwa na całej wyspie. Potężna erupcja, której towarzyszyły rzeki płynącej lawy, została dostrzeżona w całej ówczesnej Europie. Niemniej jednak, dla jednych z pierwszych pokoleń islandzkich osadników, najprawdopodobniej przyczyniła się do przyjęcia nowej wiary. Słynny średniowieczny islandzki poemat „Vǫluspá” opisuje nie tylko samą erupcję, ale i wieszczy koniec pogańskich bogów Islandii i nadejście jednego boga.
