Ewa Jarocka
przyszłość
kostko, nie bądź kostką, zrób się balonikiem,
odfruń pełna helu do innego świata i sprowadź
stamtąd dla mnie pomoc albo ręce do roboty,
tak bardzo nie chcę dłużej patrzeć na horyzont
i wypatrywać tam kostki. ona jest podobna do ptaka,
ale ptaki srają i są dzikie, a ja prawie oswoiłam kostkę.
z ptakiem nie umiałabym się porozumieć, żaden ptak
nie sprokurowałby mi linii horyzontu przełamanej kostką!
może powinnam nauczyć się pływać we własnych łzach?
Ewa Jarocka (ur. 1980) jest poetką. Wydała dwa zbiory wierszy: Nie ma dobrych ludzi (Wrocław 2016), nagrodzony w Złotym Środek Poezji w Kutnie, i Dno cekina (Wrocław 2017) oraz powieści Nie zostawia się dziecka w niebie (Gdańsk 2019). Finalistka XI Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania, dwukrotnie była nominowana do wrocławskiej nagrody kulturalnej „Gazety Wyborczej” WARTO (2017, 2018). Mieszka we Wrocławiu.
Wiersz wolny to nowa przestrzeń Liberté!, uwzględniająca istotne, najbardziej progresywne i dynamiczne przemiany w polskiej poezji ostatnich lat. Wiersze będą reagować na bieżące wydarzenia, ale i stronić od nich, kiedy czasy wymagają politycznego wyciszenia, a afekty nie są dobrym doradcą w interpretacji rzeczywistości.
Wiersze publikowane są w cyklu ponownie dwutygodniowym.