—-
Annemarie Ní Churreáin
Pokuta
Dziewczynie, która popadła w kłopoty w 1951 r.
„Wstyd”.
Używaj tego słowa, gdy mówisz o miłości.
Pojawi się osoba duchowna.
Zamieszkasz teraz wśród oblubienic.
Zaprzeczaj,
że dziecko w tobie jest dzieckiem, o którym śnisz,
a kiedy będą cię strzyc na krótko,
patrz na spadające kosmyki –
miękkie futerko zwierzęcia
unieruchomionego zagrożeniem.
Odszukaj bladą różę pnącą się po murze
i pomyśl o sobie
jako o mniejszej
nawet od ciernia.
W wykrochmalonym mundurku wejdź do nienazwanego strumienia.
Poczuj zimno między udami.
Powiedz na głos:
„W tym życiu tonę”.
Przełożył Jakub Głuszak
———————————
Annemarie Ní Churreáin (ur. 1981) jest irlandzką poetką i dziennikarką. Dorastała w regionie Gaeltacht północno-zachodniej Irlandii, gdzie w codziennym użyciu jest język irlandzki. Jest absolwentką nauki o komunikacji na Dublin City University i creative writing na Trinity College w Dublinie. Wydała trzy książki poetyckie: Bloodroot (2017), Town(2018) i The Poison Glen (2021). Została uhonorowana wieloma nagrodami literackimi, m.in. Next Generation Artists Award i The Markievicz Award. Uczestniczyła w wielu projektach stypendialnych w USA, Niemczech, Szkocji i Francji. W książce The Poison Glen, z której pochodzi powyższy wiersz, autorka opisuje miejsca, osoby i sytuacje związane z instytucjonalną, państwową i kościelną przemocą w irlandzkich domach matki i dziecka.
Fot. Doire Press
———————————
Wiersz wolny to przestrzeń Liberté!, uwzględniająca istotne, najbardziej progresywne i dynamiczne przemiany w polskiej poezji ostatnich lat. Wiersze będą reagować na bieżące wydarzenia, ale i stronić od nich, kiedy czasy wymagają politycznego wyciszenia, a afekty nie są dobrym doradcą w interpretacji rzeczywistości.
Wiersze publikowane są w cyklu chyba dwutygodniowym.
Fot. Ave Calvar on Unsplash